De paus in Kameroen (2): Over geestelijken, corruptie en politiek

Het bezoek van het hoofd van de rooms-katholieke kerk aan Kameroen in maart 2009 was voor een aantal Kameroense bloggers reden om de aandacht te vestigen op de politieke gevolgen (als die er al zijn) van een pausbezoek aan een land als Kameroen. Neba Fuh van Voice of the Oppressed [en] is een van hen:

De vorige paus, Johannes Paulus II, heeft Kameroen twee keer eerder bezocht en het effect op de toch al verpauperde bevolking was slechts religieuze euforie die werd betaald uit hun eigen financiële bijdragen en uit de schatkist. De onbeantwoorde vragen over de onderdrukking door Biya werden niet beantwoord.

Aloysius Agendia, journalist en voormalig seminarist, lijkt in een artikel met de titel Pope Benedict XVI visit to AFRICA: Going beyond spiritual rhetoric [en] te suggereren dat de kerk daden van overheden en politici die het belang van het volk schaden aan de kaak moet stellen in plaats van zich te omhullen met diplomatie:

We begrijpen dat de kerk en het Vaticaan als staat, en als religieus orgaan, maar met politieke connotaties, soms een diplomatieke aanpak moet kiezen. Naar mijn mening moet echte religie niet onverschillig zijn voor onrecht, onderdrukking, exploitatie, kolonialisme in al hun vormen en andere soorten corruptie. De katholieke kerk heeft veel gedaan en doet nog steeds veel, maar er moet nog veel meer worden gedaan. Diplomatie is op zich goed, maar de kerk moet het niet te vaak gebruiken, ze moeten er geen doekjes om winden. In hun pogingen om brandende kwesties altijd maar weer “subtiel” uit te leggen, gaat de boodschap verloren of wordt de betekenis/het belang ernstig gebagatelliseerd. Kerkelijke leiders moeten ervoor kiezen om niet alleen om te gaan met machthebbers, met rijke en invloedrijke mensen. Ze hoeven niet zo nodig met de oppositie om te gaan, maar ze moeten naast de zwakken, de onderdrukten, de zieken enzovoort staan.

Hij is duidelijk over wat hij van de paus verwacht:

Als een spirituele leider die hoop vertegenwoordigt, moet hij ons niet alleen maar vertellen om te wachten en te hopen. We verwachten van hem dat hij moedig genoeg is om degenen die de hoop van Kameroeners en Afrikanen dwarsbomen ten minste te vertellen dat ze enig gevoel moeten hebben voor mensen en voor hun medeburgers.

Aan de andere kant vraagt Voice of the Oppressed [en] zich af of de geestelijkheid in met name Kameroen ethisch genoeg is om verandering te eisen van de leiders van het land terwijl ze zelf geen lichtende voorbeelden zijn:

Wat kan een maatschappij, die al moreel verzwakt is, leren van een bisschop of priester die lukraak kinderen verwekt in zijn gemeenschap?
Wat kan die maatschappij leren van een priester die talloze ‘vriendinnen’ in zijn gemeenschap heeft, met als excuus dat hij ook maar een mens is, net als iedereen?
Of van iemand die voor zijn vriendin een reis naar het buitenland betaalde, weg van zijn gemeenschap, zodat ze zijn kinderen kan baren, en die, als hij op vakantie gaat of studieverlof opneemt, in het buitenland wordt verwelkomd door ‘zijn vrouw’ en ‘kinderen'?
Of van een schoolhoofd, tevens priester, die schoolgeld verduistert met behulp van nepfacturen en een nepboekhouding?
Of van priesters die zich als roofdieren op kwetsbare kinderen storten die tot hun beschikking zijn gesteld?

Volgens Aloysius Agendia moet paus Benedictus XVI iets doen aan de vermeende onberekenbaarheid van katholieke prelaten in Kameroen:

De Heilige Vader moet hier bij zijn bezoek aan Kameroen en Afrika aandacht aan besteden. Op de eerste plaats moet de katholieke kerk, en dan vooral de meeste van hun (herders) in Kameroen, nodig worden “gesaneerd” of “gereviseerd”. Er moet iets worden gedaan aan de talloze verhalen over de promiscuïteit, de extravagantie en het lichtzinnige gedrag van sommigen van onze priesters, inclusief bisschoppen. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze kinderen verwekken, anderen plegen ontucht met hun studenten, met de vrouwen van anderen, met parochianen, enzovoort…

Deze blogger vindt dat als dit soort corruptie binnen de rooms-katholieke kerk niet door de paus wordt aangepakt, het bezoek voor hem geen betekenis heeft:

Het verpanden van de kerk en haar bezittingen voor “leningen”, alsof Jezus Christus opnieuw wordt verkocht voor 950.000.000 CFA-frank [1,5 miljoen euro] zoals Judas deed voor 30 zilverlingen. Dit volgt op het gebruik van een beroemde kathedraal in Kameroen als onderpand voor een lening die door een van hun bisschoppen is afgesloten. De ernstige en afschuwelijke verduisteringszaken verdienen onder andere de aandacht van de paus. Als de paus deze zaken niet aan de orde stelt, ook al is het privé met zijn priesters, dan moet ik toegeven dat zijn missie naar Kameroen bij lange na niet aan de verwachtingen voldoet en, waarom niet, een kansloze zaak is.

Zal de paus het aandurven? Dat zou wel eens het volgende punt van aandacht kunnen zijn in de Kameroense blogosfeer.

Opmerking: Deel 1 van dit artikel staat hier.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.