Olievervuiling van de Peruviaanse Amazone vergiftigt de kinderen, en laat ze daarna werken

Derrame

Olie in het water na de lek. Foto van Flickr-gebruiker Carlos Quintana (CC BY-NC-ND 2.0).

Er hebben twee nieuwe olielekken plaatsgevonden in de jungle van de Amazone. De noordelijke pijpleiding in Peru, die wordt uitgebaat door staatsbedrijf Petroperú, zou een aantal kilometer van de Saramuro-regio en de Cuninico-kloof (in de Urarinas-regio in de provincie Loreto) vervuild hebben. Lokale, inheemse gemeenschappen hebben gemeld dat kinderen ziek worden: ze hebben uiteenlopende maag- en buikproblemen. De omvang van de schade aan het milieu en de bewoners is nog onbekend.

De twee lekken vonden plaats op 26 en 30 juni, maar de media in Lima hebben de ramp pas een paar dagen later naar buiten gebracht, waarschijnlijk door doordat Saramuro een erg afgelegen regio is. De maatregelen die Petroperú heeft genomen om de situatie voor de omwonenden de verzachten (door hen van eten en water te voorzien) zijn tot nu toe ontoereikend gebleken. Leden van de lokale gemeenschappen geven aan dat vis en water in de regio niet veilig zijn om geconsumeerd te worden.

Olielek in de pijplijn van Petroperú in Cuninico, Loreto. Bevolking, flora en fauna worden aangetast. Hulp is nodig.

De publieke roep om hulp werd sterker toen journalisten ontdekten dat Petroperú minderjarigen inhuurde voor de schoonmaakwerkzaamheden. Hoewel Petroperú die beschuldigingen ontkent, werd het verhaal uitgezonden op nationale televisie. Dat leidde ertoe dat het Ministerie van Energie en Mijnbouw het management van Petroperú omgegooid heeft en een nieuw Board of Directors heeft benoemd.

Kinderen uit Cuninico in Loreto hebben buikziekten na olielek

In haar krantencolumn, verschenen op 22 juli, schrijft journaliste Rocío Silva Santisteban over het problematische gedrag van Petroperú op andere plekken. Ze vertelt de ervaringen van de Kukama-bevolking en van Manolo Berjón en Miguel Cadenas, twee priesters van de parochie Santa Rita de Castilla in de stad Nauta (Loreto), die veel tijd hebben besteed aan het onderzoeken van olieschade in het Marañón-bekken: 

1) se aprovechan de la necesidad de los lugareños, sus expectativas de ingresos y su ignorancia sobre las consecuencias del contacto directo de la piel, los ojos, incluso la boca con el hidrocarburo; 2) se contrata a la misma población para tener una limpieza rápida y a bajo costo; 3) se actúa con total impunidad, pues se sabe que en esos parajes es muy difícil que la información circule fuera de los sectores más cercanos. […] Ah… lo olvidaba: los sacerdotes (Manolo) Berjón y (Miguel) Cadenas están siendo chuponeados, reglados y hackeados para evitar más denuncias: ¡y todo en el año de la COP20!

1) Ze maken misbruik van de behoeften van de lokale mensen, het inkomen waar ze op rekenen en van hun onwetendheid over direct contact tussen olie en huid, ogen of zelfs de mond met koolwaterstof [de organische, chemische verbinding tussen uitsluitend koolstof en waterstof]; 2) Ze nemen diezelfde plaatselijke bevolking aan om de gebieden snel en goedkoop schoon te maken; 3) Ze werken volledig straffeloos, omdat welbekend is dat verhalen moeilijk verder verspreid worden dan in de directe omgeving. […] Ach, en ik vergat nog: priesters (Manolo) Berjón en (Miguel) Cadenas worden bespied en geïntimideerd om nog meer aanklachten te voorkomen. En dat allemaal in het jaar van de COP20 [Klimaatcongres van de Verenigde Naties]!

Cadenas and Berjon, allebei Spaanse, Augustijner priesters, staan in deze regio bekend om hun humanitaire werk voor de inheemse bevolking. Sinds 2010 bloggen ze op “Santa Rita de la Castilla“, waar ze hun ervaringen delen. Ze gebruiken de website ook om aandacht te vragen voor belangrijke onderwerpen als vervuiling. Het kan riskant zijn om te bloggen over politiek gevoelige kwesties, en Cadenas en Berjón vermoeden dat zowel de overheid als de regionale oliemaatschappijen hen scherp in de gaten houden. Ze zeggen meer dan eens bedreigd te zijn.

In zijn blog “Toustodo” vraagt Oscar Muñiz zich af waarom overheden altijd informatie over zulke rampzalige gebeurtenissen willen achterhouden, terwijl het hun plicht is precies het tegenovergestelde te doen.

Un país serio y responsable no deja a la deriva los informes que seguramente se encuentran encajonados en los escritorios de la alta burocracia; un país con talante encara con seriedad y responsabilidad los problemas que se repiten mes a mes, año tras año.

Een verantwoordelijk land, dat zichzelf serieus neemt, laat belangrijke informatie niet in dozen op de bureaus van de bureaucratie liggen; een daadkrachtig land gaat problemen, die zich maand na maand en jaar na jaar voordoen, op een serieuze en verantwoordelijke manier te lijf.

Op Lucidez.pe, schreef ook politiek wetenschapper Juan Pablo Sánchez Montenegro over het lek in de noordelijke oliepijplijn in Peru:

Se trata de que el viejo oleoducto de cuarenta años aún no ha sido adecuado a las normas jurídicas y técnicas vigentes que prohíben que exista bajo el agua tuberías destinadas al transporte crudo. La empresa estatal, a través de su representante Víctor Mena, se ha limitado a culpar a la geografía de la zona por los desastres ocasionados.

Het gaat om een veertig jaar oude pijplijn die niet voldoet aan moderne technische en juridische eisen, die het transport [van ruwe olie] door water verbieden. Het staatsbedrijf heeft, bij monde van woordvoerder Vïctor Mena, slechts de geografie van het gebied de schuld gegeven van de rampen die plaats hebben gevonden.

Op 22 juli heeft Miguel Donayre Pinedo een verslag van de hierboven genoemde priesters, Berjón en Cadenas, herplaatst op zijn blog:

Un comunero entró en la quebrada y, con ojos espantados, vio cantidad de peces y boas muertas y manchas de petróleo por todos lados. Se ha quebrado el oleoducto en la zona que los comuneros denomina Varillal (atención para los ambientalistas). Asustado regresa a la comunidad y conversan entre autoridades y comunidad. […] Hasta el 2 de julio sólo había llegado 5 litros de agua por familia y agua del Marañón. De nuevo, las emergencias no son atendidas, menos si es lejos de la ciudad. Los planes de emergencia o no existen o no funcionan. Quien sí acude, dicen los pobladores, es Petroperú llevando personal sanitario, entre ellos un doctor. Échense a temblar.

Een local liep de kloof in en zag, met verschrikte ogen, een grote hoeveelheid dode vissen en slangen en olievlekken, overal verspreid. De pijpleiding in een gebied dat de lokale bevolking Varillal noemt is kapot (let op, milieudeskundigen). Hij keert beangstigd terug naar de gemeenschap en er vinden gesprekken plaats tussen de mensen en de autoriteiten. […] Tot 2 juli is er slechts 5 liter water per familie geleverd – water uit het vervuilde Marañón-bekken. Opnieuw wordt er niet gehandeld naar hoe hoog de nood is, met name zo ver van de stad. Een plan voor dit soort noodgevallen bestaat niet of functioneert niet. De enige die zijn gezicht laat zien, is de medische staf van PetroPerú, onder wie een dokter. Dan word je pas echt bang.

Pinedo zet in een paar eigen punten uiteen wat op lange termijn de effecten van nieuwe olielekken in het Amazonegebied kunnen zijn.

1. Con la vaciante del río que se produce a fines de junio 2014, como todos los años, comienza a salir el pescado de las cochas y a migrar río arriba: “mijano”. ¿Surcará este año el mijano? Sospechamos que no. Se produce una barrera biológica. ¿Cuál será el comportamiento del pescado? […] 3. El impacto económico en la comunidad de Cuninico será terrible. ¿De qué van a vivir todos estos pescadores? Cuando una empresa rescinde el contrato a un trabajador tiene que pagar unos derechos. ¿Quién paga los trabajos que estos pescadores no van a poder realizar?

1. Als het waterniveau eind juni 2014, net als elk jaar, weer daalt, komen de vissen weer uit de meren en zwemmen weer stroomopwaarts. Dat is de “mijano” (jaarlijkse migratie). Lukt dat dit jaar ook? We vermoeden van niet. Hierdoor ontstaat een biologische barrière. Hoe zal de vispopulatie reageren? […] 3. De economische impact voor de Cuninico-gemeenschap zal vreselijk groot zijn. Waar moeten de vissers van leven? Als een bedrijf een contract met een werknemer verbreekt, moeten bepaalde compensaties plaatsvinden. Maar wie compenseert deze vissers, die geen werk meer hebben?

Ondertussen gaat het onderzoek naar de oorzaken van de lekken door, net als het inhuren van minderjarigen om de rommel op te ruimen. Schijnbaar overweegt de regering nog steeds of er sancties tegen Petroperú moeten komen. Of de regio moet worden uitgeroepen tot rampgebied is ook nog niet beslist.

OEFA envía tercer equipo de supervisión por derrame de petróleo en Loreto ⇢ http://t.co/U0u97mDSsY pic.twitter.com/E6R4LgCZNS

— Agencia Andina (@Agencia_Andina) July 21, 2014

OEFA (controlerend milieu-orgaan in Peru) stuurt derde onderzoeksteam naar Loreto na olielekken.

De tekst wijkt af van het originele bericht dat 26 juli 2014 op blog “Globalizado” verscheen.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.