Studieschuld zware last voor Amerikaanse studenten

Day 3 of the protest Occupy Wall Street in Manhattan's Zuccotti Park. Photo by  David Shankbone  (CC BY 3.0)

De situatie van studenten in de VS, zoals een deelnemer laat zien tijdens de derde dag van het protest Occupy Wall Street in het Zuccotti Park in Manhattan. Foto door David Shankbone (CC BY 3.0)

Toen ik 17 was en me aanmeldde bij de universiteit, zeiden mijn ouders dat we de kosten zouden delen. Voor mij, en voor hen, betekende dit dat we een lening moesten afsluiten die terugbetaald moest worden na een jaar of tien.

Ik had relatief nog geluk. Omdat mijn ouders een laag inkomen hadden, kwam ik in aanmerking voor een Pell Grant (een beurs van de overheid) en werd ik toegelaten tot een uitstekende staatsuniversiteit, waarvoor ik indertijd iets meer dat $10.000 per jaar aan collegegeld moest betalen. Ik hield mijn schulden laag door parttime te werken om onkosten te kunnen betalen en was blij met elke hulp die mijn ouders mij konden bieden. Nadat ik was afgestudeerd aan de univeristeit nam ik een jaar lang deel aan een ‘national service’ programma waarvoor ik een beloning van $5.000 kreeg en dat ik gebruikte om een deel van mijn lening af te lossen.

Uiteindelijk duurde het elf jaar voordat ik mijn lening kon terugbetalen. De laatste afbetaling heb ik gedaan op 3 juli van dit jaar.

Vandaag de dag verlaten studenten de universiteit met een gemiddelde schuld van $29.000. Dat bedrag is nog hoger voor studenten die naar universiteiten gaan in grote steden, de gemiddelde in Washington D.C afgestudeerde heeft een schuld van maar liefst $41.000.

Deze situatie heeft geleid tot iets wat veel geleerden en wetenschappers in de VS een “crisis” noemen, waarbij de studenten met een lagere schuld maar met slechtere vooruitzichten op werk het hardst getroffen worden. Voor jonge afgestudeerden was het werkloosheidspercentage vorig jaar 8,5%. Het rekensommetje is simpel: als afgestudeerden geen baan kunnen krijgen, kunnen ze hun lening niet afbetalen.

Kort nadat ik naar Duitsland verhuisde in 2014 werd Nedersaksen de laatste regio waar geen collegegeld betaald hoefde te worden, waardoor onderwijs aan de universiteit gratis was voor iedereen, inclusief mensen van buiten de regio. Verschillende andere Europese landen (zoals Finland en Slovenie) bieden gratis onderwijs, evenals Brazilië en Argentinië.

Het is moeilijk te onderschatten wat dit betekent voor een Amerikaan. Vanaf de leeftijd dat we oud genoeg zijn om te dromen over een universiteit, maken degenen zonder voldoende middelen zich ook zorgen over hoe ze dat moeten betalen, terwijl anderen niet eens genoeg geld bij elkaar kunnen krijgen voor de aanbetaling. In een land waarin 1,2 miljoen leerlingen aan het basis- en voortgezet onderwijs dakloos zijn, is hoger onderwijs een bijzonder voorrecht.

Alhoewel de Obama regering belangrijke verbeteringen doorgevoerd heeft wat betreft studentenleningen is dit voor velen nog niet genoeg. Een vierjarige opleiding aan de universiteit kost tussen de $40.000 (voor een student die naar een openbare universiteit in zijn of haar staat gaat) en $125.000 of meer voor studenten die naar particuliere universiteiten gaan, en dat is alleen nog maar het collegegeld. Tel daar de kosten van huisvesting en andere basisbehoeften bij op en het is geen wonder dat studenten afhaken. Wat geen probleem is, zo lang het daadwerkelijk een keuze is.

Maar in deze economie is het dat eigenlijk niet. Vorig jaar daalden de aanmeldingen aan Amerikaanse universiteiten met bijna een half miljoen. Economen zeggen dat als het goed gaat met de economie minder mensen hoger onderwijs volgen, maar als het slechter gaat, hoger onderwijs een “veilige haven” wordt. Met andere woorden, jonge mensen kiezen voor de meest gunstige weg naar onafhankelijkheid.

Maar toch, met zoveel banen die een vierjarige opleiding vereisen en ondanks de hoge kosten van deelname kan het niet volgen van hoger onderwijs, op de lange termijn, nog veel meer kosten in verloren salaris. De Pew Research Centre schat dat het verschil in salaris tussen iemand met een middelbare school diploma en iemand die vier jaar hoger onderwijs heeft gevolgd ongeveer $17.500 is.

We zouden allemaal ons eigen pad moeten kunnen kiezen. De universiteit is er niet voor iedereen, en zou dat ook niet moeten zijn. Maar de keus, de mogelijkheid om hoger onderwijs te volgen zou absoluut een recht voor iedereen moeten zijn, zonder de last van tientallen jaren schuld.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.