Hebben gedetineerden ook recht op arbeidsrechten?

A corridor at the  Photo by Liam Quinn (CC BY-SA 2.0)

Een gang in de gevangenis aan ‘het eind van de wereld’ in Ushuaia in de Argentijnse regio Tierra del Fuego. De gevangenis sloot haar deuren in 1947 en doet nu dienst als museum. Foto door Liam Quinn (CC BY-SA 2.0)

Onlangs las ik een nieuwsbericht dat mij nogal verbaasde en schokte. Er stond in dat de federale rechtbank voor strafzaken in mijn thuisland Argentinië een habeas corpus petitie goedgekeurd heeft waarin door de landsadvocaat en het Parket het verzoek werd gedaan om gevangenen dezelfde arbeidsrechten te geven als alle andere arbeiders.

De eerste vraag die in mij opkwam was waarom mensen die een misdrijf hebben gepleegd salaris, vakantiegeld en sociale uitkeringen zouden moeten ontvangen. Hoe strookt dat idee met de theorie dat zij voor hun misdaden moeten boeten? In Nederland, bijvoorbeeld, hebben wetgevers geopperd dat gevangenen huur zouden moeten betalen [en] tijdens hun verblijf achter tralies. Welk kernpunt van de beslissing van de Argentijnse rechtbank ontging mij hier?

Ik besloot mij in te lezen en te onderzoeken wat er gaande is in Argentinië en wat anderen hiervan zeiden.

Leandro Halperin [es] is een specialist op het gebied van mensenrechten en strafrecht. Hij rechtvaardigt het besluit [es] en merkt op dat gevangenen geen werknemers zijn van de staat, maar van de private sector. Hij zegt, ‘Als we dit besluit niet nemen zal het in de toekomst gecompliceerder worden. Gevangenen worden niet ingehuurd om een maatschappelijke dienst te verlenen, zij worden ingehuurd omdat ze goedkoper zijn dan gewone arbeidskrachten. Dit geeft echter ook mogelijkheden om gevangenen te helpen niet meer in herhaling te vallen.’

Halperin heeft hier een punt. Als er geen wetten waren om het werk in de gevangenis te beschermen, dan zou de situatie uitgebuit kunnen worden door de private sector. Het werk dat door gedetineerden wordt gedaan wordt dan ook beschermd onder artikel 107 van de Argentijnse arbeidswet. Maar nog steeds vond ik de situatie moeilijk te begrijpen, want het minimumloon ligt hoger dan de uitkering van een pensioen. Dit betekent dat een gedetineerde vakantiegeld, sociale uitkeringen en salaris ontvangt, terwijl iemand die zijn hele leven gewerkt heeft minder geld ontvangt dan iemand die een misdrijf heeft begaan.

Ondanks dat is het een mensenrecht om betaald te krijgen voor werk, anders zou er sprake zijn van slavernij. Atrapamuros [es] (achter de muren) is een blog dat aandacht besteedt aan de realiteit van het leven in de gevangenis en dit bericht [es] nam een aantal van mijn twijfels weg. Het herinnerde mij eraan dat wanneer iemand naar de gevangenis gaat, diegene zijn vrijheid kwijtraakt, maar niet zijn recht op educatie, arbeid, gezondheidszorg of contact met familieleden.

Ik was niet de enige die een oordeel velde zonder mezelf eerst in het onderwerp te verdiepen. Op Twitter en andere sociale media was er veel boosheid over de wet te lezen:

RIGHTS FOR PRISONERS AND NEW OFFENSES: kidnapping followed by vacations, Rapes followed by bonuses.
 RECHTEN VOOR GEVANGENEN EN NIEUWE MISDRIJVEN: Ontvoeringen worden beloond met vakantiedagen, verkrachtingen worden beloond met een bonus.
Stop messing around with the fact that prison serves to resocialize. For that you have social organizations. The person who commits a crime has to pay.

Hou ermee op de gevangenis te zien als een plaats om te resocialiseren. Daar hebben we maatschappelijke organisaties voor. Een persoon die een misdrijf begaat moet daarvoor boeten.

— ROBERTO D SURIANI (@rdsuriani) diciembre 4, 2014

NOOOO ARE WE ALL CRAZY? AND RETIREES? AND THE PEOPLE WHO WORK AND GET PAID LESS THAN 2000 PESOS? STOP FUCKING AROUND

NEE! ZIJN WE ALLEMAAL GEK GEWORDEN? EN DE PENSIOENGERECHTIGDEN DAN? EN DE ARBEIDERS DIE MINDER DAN 2000 PESO VERDIENEN? HOU HIER VERDOMME MEE OP

Artikel 14 van de Argentijnse grondwet stelt dat alle inwoners van ons land het recht hebben om te werken of legale zaken en handel te voeren, etc. Dus vanwaar alle kritiek op de rechten van gedetineerden? Het uitbreiden van bepaalde rechten voor gevangenen is misschien moeilijk te verteren, vooral voor diegenen die een naaste zijn verloren als gevolg van een misdrijf. Maar gedetineerden zijn ook mensen en het wordt tijd dat rechtssystemen en mensenrechtenorganen de taak op zich nemen om te voorzien in grondwettelijke rechten voor iedereen.

Het resocialiseren van hen die misdrijven hebben begaan is een vereiste, want als je iemand zijn rechten ontzegt terwijl hij gevangen zit wordt het lastig voor de persoon in kwestie om terug te keren naar de maatschappij aan het eind van zijn straf.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.