Dit artikel maakt deel uit van onze speciale berichtgeving over de Olympische Spelen in Londen in 2012.

De Afghaan Rohullah Nikpai [en] heeft tijdens de Olympische Spelen in Londen een bronzen medaille gewonnen [en] in taekwondo in de categorie tot 68 kg. De 25-jarige atleet had vier jaar geleden in Beijing ook al brons gewonnen [en]. Zijn twee bronzen medailles zijn de eerste Olympische medailles voor Afghanistan en hebben Nikpai tot een nationale held gemaakt in het door oorlog verscheurde land.

Het Olympische succes van Nikpai was onverwacht gezien zijn achtergrond. Volgens The New York Times [en] woonde de atleet in een vluchtelingenkamp in Iran en keerde hij vier jaar voor de Olympische spelen in Beijing van 2008 terug naar Kaboel. Ook na zijn terugkeer kon Nikpai alleen ‘s ochtends vroeg en ‘s avonds laat trainen, omdat hij als kapper moest werken om in zijn onderhoud te voorzien. Volgens The Guardian behoort [en] Nikpai tot de Hazara, een etnische minderheidsgroep die al jaren door andere groeperingen in Afghanistan wordt gediscrimineerd.

Taekwondo-atleet Rohullah Nikpai won twee bronzen medailles voor Afghanistan tijdens de Olympische Spelen van 2008 en 2012. Screenshot uit de video “Afghan taekwondo star aims high”, geüpload op YouTube door AFP op 13 juli 2012.

De bronzen Olympische medaille van 2012 van Nikpai werd enthousiast ontvangen in sociale media.

Ashraf Jawadi schreef op Facebook [fa]:

چقدر احساس غرور نمودم با اشک شادی نیکپاه من هم گریستم. دیشب تا آخرین لحظه ها پای تلویزیون نشستم… اما نشستنم نتیجه داد و قهرمان عزیزما همه ی ما را مفتخر گردایند. نیکپاه عزیز ما بتو ارج می نهیم. تو پرچمدار غرور از دست رفته ای این مردمان هستی…

Raymond Leong schreef op Twitter [en]:

Rohullah Nikpah is een inspiratie voor velen. Hij won de eerste Olympische medaille voor Afghanistan in Beijing en nu heeft hij opnieuw brons gewonnen in Londen!

Afghanen over de hele wereld vinden dat de bronzen medaille van Nikpai meer betekent dan de vele zilveren of gouden medailles die door andere landen zijn gewonnen.

Fariba Nawa, een Afghaans-Amerikaanse journaliste en schrijfster, schreef in New Media America [en]:

In een jaar vol zelfmoordaanslagen, vergiftigingen op scholen en ontvoeringen betekent brons voor Afghanistan meer dan goud.

Nesar Ahmad Bahawi [en], een andere Afghaanse taekwondo-atleet, slaagde er niet in zijn Italiaanse tegenstander Mauro Sarmiento te verslaan in de herkansing [en] voor een bronzen medaille in de categorie tot 80 kg en viel net buiten de medailles. De 28-jarige atleet, die de vlag droeg [en] voor Afghanistan tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Londen, had tijdens het gevecht last van een blessure aan zijn been.

Taekwondo-atleet Nesar Ahmad Bahawi haalde net geen tweede medaille voor Afghanistan tijdens de Olympische Spelen in Londen. Screenshot uit de video “Afghan taekwondo star aims high”, geüpload op YouTube door AFP op 13 juli 2012.

Nesar Ahmad Bahawi draagt de Afghaanse vlag tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Londen. Screenshot uit de video “Afghanistan at the London 2012 Olympic Ceremony”, geüpload door YouTube-gebruiker aseman1994 op 9 augustus 2012.

Sven T. Rebbin schreef op Twitter [en]:

Nesar Ahmad Bahawi verdient heel veel respect omdat hij tijdens deze Olympische Spelen gevecht na gevecht heeft voltooid met een zware blessure…

Ahmad Farzad Lami, een Afghaanse journalist en blogger, twitterde [en]:

Nesar Ahmad Bahawi is nu nog geliefder dan voorheen. We zijn trots op je.

Afghanen over de hele wereld waren trots op de zes atleten [en] die Afghanistan vertegenwoordigden tijdens de Olympische Spelen in Londen. De deelname van deze atleten op het hoogste internationale niveau wordt gezien als een stimulans voor sporters in het land. Op dit moment ontbreekt het atleten in Afghanistan aan moderne faciliteiten, uitrustingen en de steun die ze nodig hebben om de top te bereiken in hun sport. Deelnemen aan sport is vooral moeilijk voor de meisjes en vrouwen in het land.

Een van de atleten die Afghanistan vertegenwoordigden tijdens de Spelen was de 23-jarige atlete Tahmina Kohistani [en]. In een artikel in The Telegraph schreef [en] ze over haar Olympische ervaring:

Medailles winnen op de Olympische Spelen is heel moeilijk voor alle atleten uit mijn land en voor mij is het nog moeilijker. De trainingsfaciliteiten zijn veel slechter dan in de meeste andere landen, dus we kunnen ons niet zo goed voorbereiden als zij. Maar ik wist toen ik hier kwam dat ik geen medaille zou winnen; ik ben hier om een nieuw tijdperk in te luiden voor de vrouwen van Afghanistan, om de mensen te laten zien dat wij dezelfde dingen kunnen als mensen uit andere landen. Er zijn geen verschillen tussen ons.

Misschien wel het belangrijkste resultaat van de deelname van de Afghaanse atleten aan de Spelen in Londen en de bronzen medaille van Nikpai is het gevoel van eenheid dat ontstond toen honderdduizenden Afghanen met verschillende etnische, regionale en religieuze achtergronden samen op tv zagen hoe hun landgenoten streden in Londen.

Lina Rozbih-Haidari, een Afghaanse journaliste, schreef op haar Facebook-pagina [fa]:

تجربه اتحاد میان تمام مردم افغانستان را در طول مسابقات المپیک خارق العاده بود، آنقدر حس خوبی بود که به گفته تعدادی آرزو میکنم که سیصد و شصت و پنج روز سال المپیک باشد و ملت افغانستان متحد با هم به دری و پشتو و هزاره گی و ازبکی….شعار داده و از یک افغان خود حمایت و پشتیبانی کنند، ایا میتوان این اتحاد را در میان ملتی که همه انها مساویانه از جنگ صدمه دیده اند زنده نگه داشت…به چند روز المپیک فکر کنید که چقدر بدور از تبعیض و تنفر با یکدیگر یکجا بودید، به حس خوبی که این اتحاد در میان یک ملت دارد، به شادی که در پیروزی همه با هم داشتیم، به اندوهی که در شکست با هم تجربه کردیم…افغانستان را تنها همین اتحاد میان شما نجات خواهد داد و نه چیز بیشتر…..

Inwoners van Kaboel kijken hoe Rohullah Nikpai vecht tegen een Iraanse tegenstander tijdens de Olympische Spelen in Londen. Foto van Kawoon Khamoosh, gebruikt met toestemming.

Dit artikel maakt deel uit van onze speciale berichtgeving over de Olympische Spelen in Londen in 2012.