Leden van de Bengaalse gemeenschap voor lesbiënnes, homoseksuelen, biseksuelen en transseksuelen (LGBT) liepen mee met recente festiviteiten voor Nieuwjaar. Dat is een grote stap voor deze vaak verguisde minderheid.

Roopbaan, een tijdschrift voor Bengaalse homoseksuelen, heeft de kleurrijke protestmars georganiseerd. Ze hielden vast aan het standpunt dat het geen Gay Pride was, maar een viering van diversiteit en vriendschap. In overwegend islamitisch Bangladesh wordt homoseksualiteit sociaal en om religieuze redenen niet geaccepteerd. Homoseksuele handelingen zijn illegaal en verboden bij wet.

Op 14 april, het Bengaalse Nieuwjaar, vertrok de traditionele, kleurrijke “Mongol Shobhajatra”-processie van bij de Faculteit voor de Kunsten van de Dhaka Universiteit. Direct achter deze processie volgde een groep mensen gekleed in de kleuren van de regenboog, de underground homo-gemeenschap vertegenwoordigend. Omstanders begrepen niet direct wat er gebeurde, maar beseften later door de media dat het ging om een mars voor de same sex-gemeenschap. Volgens verslaggeving door Priyo.com (klik hier voor een Engelse vertaling van het verslag):

র‍্যালিতে সাতটি লাইনে বেগুনি, নীল, আসমানি, সবুজ, হলুদ, কমলা এবং লাল রঙের পাঞ্জাবি পরিহিত সমকামীরা কাগজের ফুল, পাখি আর বেলুন। র‍্যালি শেষে তারা হাতের বেলুন আকাশে উড়িয়ে দেয়। ভিন্ন আয়োজনের ওই র‍্যালিটি উপস্থিত জনসাধারণের মধ্যে আগ্রহের সৃষ্ঠি করে।

De mars bestond uit zeven rijen van activisten in punjabi, in de verschillende kleuren van de regenboog. Ze droegen ballonnen, bloemen en papieren vogels. Toen de mars voorbij was, lieten ze de met helium gevulde balonnen op. Ze kregen veel aandacht van omstanders.

Spread love, not hatred. Afbeelding is eigendom van de Roopbaan Facebook groep.

Blog The Muslim Outcast, voor LGBT-rechten, schreef:

Whether you are pro or anti LGBT, you cannot help but be in awe. For a group of demonised individuals to remain firm and march out onto the streets of Dhaka, knowing that it is not without risk, I believe, is an act of commendable bravery. They have begun the long road to acceptance and these incredible individuals will be remembered by the following generations of LGBT individuals as those that laid the foundations for acceptance within the nation's society.

Of je nu voor of tegen de LGBT-gemeenschap bent, je moet hier wel ontzag voor hebben. Het is ontzettend dapper en bewonderenswaardig om, als lid van een gedemoniseerde groep, standvastig mee te lopen in een protestmars als je weet dat dit niet zonder risico is. De lange weg naar acceptatie is ingezet en deze groep mensen zal door volgende generaties LGBT herinnerd worden als de grondleggers voor acceptatie in Bangladesh.

Er kwamen veel reacties op sociale media, met name op Facebook. Voor het grootste deel waren deze reacties negatief, hoewel sommigen toch hun waardering uitspraken. Facebook-groep Gay for Girls verzamelde reacties en stelde vast: 

The only reason I wasted my time taking screenshots of the comments and putting them up here is to prove a point. People will say shit just to hurt others. They will say terrible things to people they don't even know. They will hate us without even knowing our stories.

De enige reden waarom ik mijn tijd verspild heb aan het maken van screenshots van de reacties is om een punt te maken. Mensen zullen altijd dingen zeggen om anderen te kwetsen. Ze zullen altijd vreselijke dingen zeggen over mensen die ze überhaupt niet kennen. Ze zullen ons haten, terwijl ze ons verhaal niet eens kennen. 

Rainer Ebert, een activist uit de Verenigde Staten die gevestigd is in Dhaka, twitterde het volgende na bedreigingen naar aanleiding van de mars:

#Roopbaan FB page down, violent threats against #LGBT people & allies after #Bangladesh‘s first pride parade http://t.co/YhYmKEcajG #shame

— Rainer Ebert (@rainer_ebert) April 16, 2014

#Roopbaan FB pagina uit de lucht, gewelddadige bedreigingen aan het adres van de #LGBT leden en sympathisanten na de eerste Pride in #Bangladesh. 

— Rainer Ebert (@rainer_ebert) April 16, 2014

LGBT-blog “Coming out” as a bisexual Bangladeshi voegde een aantal reacties samen. Eén gebruiker schreef dat “ze  geluk hebben gehad dat maar weinig mensen ervan wisten… de volgende keer moet eerder worden aangekondigd en gebombardeerd worden.”

Er waren nog meer commentaren met gewelddadige bedreigingen, vergelijkingen met dieren, verslaving, pedofilie en incest, vermeldingen van religieuze taboes en beschuldigingen aan het adres van de regering. 

Tussen deze commentaren waren toch ook wat sprankjes hoop te vinden:

Who are we to judge whether this is good or bad, and why does it concern everyone so much.

Wie zijn wij om te beoordelen of dit goed of fout is, en waarom maakt iedereen zich er zo druk om.

Why are you personally so hostile towards them?

Waarom sta jij zo vijandig tegenover deze mensen? 

De blogger concludeerde: 

Most of the comments are negative. Let's face it, we knew this was going to be the case. Besides the banging collection above, there are a lot of negative comments with no likes that I haven't posted here. But interspersed within those are a few good comments, and then there are the few good comments with lots of likes. And this is what gives me hope.

De meeste reacties zijn negatief. Laten we eerlijk zijn: dat was te verwachten. Er zijn nog een boel negatieve commentaren zonder likes die ik hier niet heb vermeld. Maar tussen die reacties staan ook een paar positieve berichten, en er zijn een paar goede commentaren met veel likes. Dat geeft me hoop.