Filmmateriaal, opgenomen door de burgernieuwsorganisatie inmediahk.net, van dolfijnen in het Hong Kong Ocean Park die zichzelf lijken te beschadigen door zich tegen de wand van het zwembassin te gooien, heeft online een golf van protest tegen het zeezoogdierencentrum veroorzaakt.

Tijdens een twee uur durend bezoek aan het park, dat een fokprogramma en onderzoekscentrum voor zeezoogdieren en een pretpark heeft, zagen verslaggevers van inmediahk.net verschillende vormen van abnormaal gedrag bij de dolfijnen. Zo gooide een van de dolfijnen zichzelf met geweld tegen de zijkant van het bassin, waarbij hij een luid plopgeluid maakte.

Ocean Park verklaarde [en] dat het bonzen een “unieke” gewoonte is en dat er geen “verwondingen of sterfgevallen zijn ontstaan als resultaat van het vertoonde gedrag”.

(Video: verslaggevers van inmediahk.net waren getuige van verschillende vormen van abnormaal gedrag bij de dolfijnen.).

Dr. Samuel Hung, de voorzitter van de niet-gouvernementele Hong Kong Dolphin Conservation Society, legde in een follow-upinterview [zh] met de verslaggevers van inmediahk.net echter uit dat het abnormale gedrag een reactie is op de afgesloten kunstmatige omgeving van het fokcentrum:

Een dolfijn gooit zichzelf tegen de wand van het bassin. Afbeelding van inmediahk.net. Non-commercieel gebruik.

雖然我們無法知道海豚想法，但這次海豚撞牆是十分罕見，至少我是第一次見。困養動物的行為很難理解，天性扭曲導致有異常行為，很難判斷海豚是否自殘。怎樣明確判斷為自殘行為，就好像沖繩海洋水簇館，海豚在表演途中跳出水池，這罷演行為正是自殘或自殺的表現。

Hoewel we niet in de hersenen van de dolfijn kunnen kijken, is dergelijk gedrag heel zeldzaam. Sterker nog, het is voor het eerst dat ik zoiets zie. Het is heel moeilijk om het gedrag van een dier in gevangenschap te begrijpen. Gewoonlijk zouden ze abnormaal gedrag ontwikkelen als hun natuur wordt verstoord [in een kunstmatige omgeving]. Het is nog te vroeg om te zeggen dat het gedrag zelfbeschadigend en suïcidaal is. Wat is gebeurd in het Okinawa Marine Museum was suïcidaal. De dolfijn sprong tijdens de voorstelling uit het bassin. De suïcidale handeling was een soort “staking”.

De “werkomstandigheden” van de dolfijnen zijn inderdaad erg verontrustend, zoals de verslaggevers zagen tijdens het jaarlijkse speciale programma “Maand van het dier – in HD” [zh] van het park:

劇場的四條海豚，長期處於高噪音環境下，劇場表演前為了娛賓，公園會派出樂隊作半小時的表演，另外14條海豚在研究中心也受到濾水器噪音長期折磨。海豚靠聽力覓食，發出聲響後可捕捉100米以內食物，聽覺頻率為1-150kHz 而人類聽覺頻率為 0.02-17kHz ，而最高可聽到40-100kHz。就算是一個普通人也抵受不了，何況是一條聽覺靈敏的海豚！

De vier dolfijnen in het Ocean Theater werken in een zeer lawaaierige omgeving: meestal treedt er een band live op op het podium om de toeristen te vermaken voordat de dolfijnen op het toneel verschijnen. De 14 dolfijnen in het onderzoekscentrum worden ook gekweld door het waterfilteringssysteem dat 24 uur per dag werkt. Dolfijnen zijn afhankelijk van hun gehoor om binnen een straal van 100 meter vis in de zee te kunnen vangen. Hun gehoorfrequentie is 1-150 kHz, terwijl de gehoorfrequentie van de mens 0,02-17 kHz is. De hoogste frequentie die nog door mensen gehoord kan worden, is 40-100 kHz. Als mensen het geluid irritant vinden, moeten gevoelige dolfijnen het als een marteling ervaren!

海洋劇場的狹窄水池住上4條海豚，其中3條在出場前，還在不斷複習表演動作，另一條海豚則在半米深的水池進行「豚聚一刻」節目，在訓練員的指示下，做出不同動作去娛樂遊客，同時訓練員使力按壓海豚頭部同身軀，避免海豚一旦掙扎弄傷遊客之餘，亦方便遊客接踵上前拍照留念。海洋劇場表演每日公演四次，每場大約30分鐘，由於近年入場旅客増多，難以估計海豚除應付劇場表演所帶來的工作壓力外，還得要承受多少場「豚聚一刻」及「親親海豚」等特備節目的心理折磨。

Er zaten vier dolfijnen bij elkaar in het kleine bassin van het Ocean Theater. Drie van hen repeteerden voortdurend het optreden voordat de voorstelling begon, en de vierde moest in een bassin van een halve meter diep blijven voor het toeristenprogramma “Ontmoeting met een dolfijn”. Op bevel van de trainer moest de dolfijn de toeristen vermaken met verschillende poses. Terwijl de toeristen in de rij stonden om op de foto te gaan met de dolfijn, moest de trainer tegen de kop en het lichaam van de dolfijn duwen om te zorgen dat hij niet zou tegenstribbelen en zo de toeristen zou kunnen verwonden. In het Ocean Theater worden vier keer per dag voorstellingen gegeven, van ongeveer 30 minuten per sessie. De afgelopen jaren is het aantal bezoeker aan het park steeds gestegen. Nog afgezien van de druk van de voorstellingen is het moeilijk om in te schatten wat de psychologische marteling is van speciale toeristenprogramma's als “Ontmoeting met een dolfijn” en “Kus een dolfijn”.

Ocean Park was oorspronkelijk een door de overheid gestart project dat in 1977 werd opgezet en werd gefinancierd door de Hong Kong Jockey Club [en] om “bij te dragen aan het begrip en het uitvoeren van natuurbescherming”. In 1987 was het park geen afdeling van de Hong Kong Jockey Club meer, maar werd het een onafhankelijke instelling, de Ocean Park Corporation, met een door de overheid benoemde raad van bestuur.

Het pretpark heeft ook observatoria, laboratoria, een educatieve afdeling en een fonds voor walvissen en dolfijnen. De eerste door kunstmatige inseminatie geboren dolfijn werd in Hong Kong geboren [en] in 2001. Maar de dood van pasgeboren dolfijnen gaat meestal ongemerkt voorbij, door het gebrek aan een openbaar controlemechanisme [zh]:

打從2012年出現夭折或出世不久後死亡的海豚數目究竟有多少, 園方從沒設立公眾監察機制，亦沒對外公佈資料，因此海豚死亡數字一直成疑。再者園方從無公佈一些「敏感」資料，如雌雄海豚比例、海豚年齡、親疏關係、每年的死亡數字、海豚來源、繁殖記錄等等，巿民一概沒有知情權，一所聲稱開放的研究中心卻欠缺透明的監察機制，罔論擔當真正教育公眾的角色，試問一間漠視生命基本權利的機構，談何保育？又談何教育？

Hoeveel pasgeboren dolfijnen zijn er sinds 2012 overleden in het park? Er is geen openbaar controlemechanisme en geen openbaar verslag. Het aantal blijft een mysterie. Bovendien geeft het park geen “gevoelige” informatie vrij, zoals de verhouding tussen het aantal mannetjes en vrouwtjes, de leeftijden, relaties, afkomst, sterftecijfers en fokgegevens. Hoe kan een openbaar onderzoekscentrum een educatieve rol spelen zonder enige transparantie? Hoe kan het mensen informeren over natuurbescherming als het zelf het leven niet respecteert?

Op de sociale media drukten mensen hun zorgen voor de dieren in het centrum uit. Doris Woo, leerlinge van een middelbare school, schreef op Facebook:

將心比己 如果將你成日困喺屋企個浴缸到 應該唔會再想生存落去
海洋公園其實一早已經變左做商業用地

Stel je voor dat je thuis zat opgesloten in bad. Dan zou je niet willen leven. Ocean Park is nu commercieel.

Lam Chet Yan, student aan een plaatselijke universiteit, schreef:

海豚的聽覺非常敏銳，光是濾水器的聲音就足以讓他們壓力大到死亡，更別說表演時觀眾的喧囂聲早已讓他們崩潰。別再去觀賞動物表演，雖然海豚都笑瞇瞇的，但其實每一隻都壓力大到胃潰瘍在吃藥，也不要再去動物園，看著被囚禁的動物到底能學到什麼？還是單純因為人的「娛樂」就足以剝削動物到如此地步？

Dolfijnen hebben een heel gevoelig gehoor. Het lawaai van het waterfilteringssysteem zet ze al te veel onder druk. Door het lawaai van toeristen tijdens de voorstelling worden ze helemaal gek. Ga niet naar de voorstelling kijken. Hoewel het lijkt of ze lachen, staan ze enorm onder stress. Ga niet naar de dierentuin. Wat kun je trouwens leren van een dier in gevangenschap? Of denk je dat we dieren op deze manier mogen exploiteren voor ons plezier?

Een petitie waarin Ocean Park wordt opgeroepen om geleidelijk te stoppen met walvisachtigen in gevangenschap op Change.org was op 28 mei 2013 al 809 keer ondertekend [en]:

Please add my voice to those opposed to the Dolphin exhibit at Ocean Park. Concrete tanks cannot replicate the expanse of the ocean, nor can they fulfill the physical or psychological needs of these bright, social creatures.

Marine amusement park spectators see animals in captivity, where instinctive behaviors are lost in a made-for-profit world. Dolphins belong in the ocean, where they normally swim 100 miles a day. Swimming around a tank 500 times just to cover 50 miles is cruel punishment. […]

No matter how “state of the art” your facility may be, it simply cannot duplicate natural habitat. Wild dolphins live to 50; those in captivity rarely survive their teens. The National Marine Fisheries Service states that over half of all captured dolphins die in under two years. Survivors average 5.8 years in captivity. Socially bonded dolphins go insane when attempts to communicate through bouncing sonar waves create “boomerang” reverberations that literally bounce back at them. Many aquariums stock Pepto-Bismol to treat stress ulcers. Chlorinated tanks can cause dolphins to go blind and suffer skin disorders. Many succumb to pneumonia, ulcers or other stress-related illnesses.

Please consider diverting funds for this project toward local conservation efforts or other educational alternatives such as real-time videos of rehabilitation efforts broadcast into an “aquarium theater”, on to the internet, or into classrooms.

Trapped marine mammals are sad caricatures of the real thing. Please do not subject more creatures to pain and suffering for the sole purpose of public amusement.

Voeg mijn stem toe aan die van degenen die tegen de dolfijnententoonstelling in Ocean Park zijn. Betonnen bassins zijn geen replica van de enorme oceaan en kunnen ook niet voldoen aan de fysieke en psychologische behoeften van deze slimme, sociale wezens.

Toeschouwers van dolfinaria zien dieren in gevangenschap, waar instinctief gedrag verloren gaat in een wereld waarin winst moet worden gemaakt. Dolfijnen horen in de oceaan, waar ze normaal gesproken 150 kilometer per dag zwemmen. 500 rondjes van in totaal 75 kilometer in een bassin zwemmen is een wrede straf. […]

Hoe “modern” uw gebouwen ook mogen zijn, ze kunnen nooit hetzelfde zijn als een natuurlijke habitat. Wilde dolfijnen worden 50 jaar oud, maar dolfijnen in gevangenschap overleven hun tienerjaren vrijwel nooit. Volgens de National Marine Fisheries Service sterft de helft van alle gevangen dolfijnen binnen twee jaar. De dieren die overleven, houden het gemiddeld 5,8 jaar uit in gevangenschap. Sociale dolfijnen worden gek als pogingen om met elkaar te communiceren via sonargolven “boemerangtrillingen” veroorzaken die letterlijk naar ze terug stuiteren. Veel aquaria hebben maagzuurremmers op voorraad voor de behandeling van maagzweren die door stress zijn ontstaan. Door het chloor in de bassins kunnen dolfijnen blind worden en huidaandoeningen krijgen. Veel dieren bezwijken aan longontsteking, maagzweren of andere aan stress gerelateerde ziekten.

Overweeg alstublieft om fondsen voor dit project door te geven aan plaatselijke initiatieven voor natuurbescherming of andere educatieve alternatieven, zoals real-time video's van terugplaatsingen die worden uitgezonden in een “aquariumtheater”, op internet of in klaslokalen.

Gevangen zeezoogdieren zijn trieste karikaturen van het echte leven. Stel niet nog meer dieren bloot aan pijn en lijden, puur en alleen om mensen te amuseren.