Deze post maakt deel uit van onze speciale berichtgeving over de Tunesische revolutie van 2011.
Op 7 april 2012 organiseerde de vakbond voor werkloze academici een demonstratie in het centrum van Tunis. Toen de demonstranten probeerden een verbod op demonstraties op de Avenue Habib Bourgiba, de hoofdstraat van de hoofdstad, probeerden te doorbreken, gebruikte de politie traangas en wapenstokken [en] om ze uiteen te drijven. Er werden verschillende verwondingen geregistreerd.
In een communiqué van 7 april zei het ministerie van Binnenlandse Zaken dat de demonstranten stenen naar de politie hadden gegooid en dat ze “met geweld” hadden geprobeerd de Avenue op te komen.
In de volgende YouTube-video van TunisiaTalks is de interventie van de politie te zien. In de video zijn voorbijgangers te zien die bedwelmd raken door traangas en een aantal gewonde demonstranten.
Déjà vu?
Het politiegeweld deed Sameh denken aan de tijd van Zine El Abidine Ben Ali. Ze tweette:
@sameh_b: #Tunisie dictature en marche… Av. Habib Bourguiba!!! Des milices avec des bâtons qui tabassent les manifestants!! Un air de déjà-vu!!!
Ze was niet de enige die het zo voelde. Zarzouki tweette:
@ja3far2012: Raisons bidon “pr proteger les commercants et ne pas gener la circulation” le meme language que ZABA #tunisie
Onderdrukking een oplossing voor werkloosheid?
“Werkgelegenheid, vrijheid en nationale waardigheid” was een slogan die tijdens de Tunesische opstand in 2011 werd gebruikt. Vijftien maanden nadat er een eind kwam aan het 23-jarige bewind van Zine El Abidine Ben Ali is werkgelegenheid nog steeds een van de belangrijkste eisen van het volk. Ondanks de beloften van de interim-regering, onder leiding van de islamistische Ennahdha-partij, om 400.000 banen te creëren, gaat het werkloosheidscijfer niet omlaag. Volgens een recent onderzoek dat eind februari 2012 werd gepubliceerd, heeft de werkloosheid nu de 18,9% bereikt.
Blogger Bassem Bouguerra publiceerde een post met de titel Een Tunisische manier om met werkloosheid om te gaan [en], waarin hij stelt dat de regering haar toevlucht heeft gezocht tot onderdrukking om het probleem van de werkloosheid op te lossen:
Desperate and angry, 400 unemployed graduates took the streets on April 7th to show their dissatisfaction with the government’s performance towards solving the unemployment issue. They decided on starting their protest from the Tunisian General Labour Union UGTT’s HQ and make it all the way to Avenue Habib Bourguiba […] The government parallelised with this overwhelming challenge of unemployment, can’t face the protesters with new more promises. Tunisians had enough of that. They also can’t sooth them with solutions since they got none. So they chose the easy solution: Oppression. As the protesters walked towards Habib Bourguiba ave, the police used the familiar tactics of Ben Ali’s era, to oppress and disperse the crowd.
Een aanval op de waardigheid van werklozen
In een blogpost [fr] die hij publiceerde op 8 april stelt Salah Ben Omrane dat een aanval op een werkloze een aanval op zijn of haar waardigheid is:
taper sur quelqu’un qui ne demande qu’un emploi, c’est s’attaquer à sa dignité! Aucune raison ministérielle ne peut le justifier et aucune morale ne l’approuve .
Werklozen: een echte bedreiging?
Vóór de bekende slogan “Wegwezen Ben Ali” schreeuwden demonstranten “Werkgelegenheid is een recht, bende dieven die jullie zijn [de Ben Ali-clan]” en “Werkgelegenheid, vrijheid en nationale waardigheid”. Werkloosheid was de kern van de Tunesische opstand in 2011, die ontvlamde door de werkloze jongeren die als eerste de straat op gingen en te maken kregen met politiegeweld. Vormen werklozen nog steeds een bedreiging? Vertegenwoordigen ze een gevaar voor de huidige interim-regering, die vier maanden geleden is benoemd?
Volgens Zarzouki:
@ja3far2012: Simple: Ils ne repriment que ceux qu'ils trouvent dangeureux!
Deze post maakt deel uit van onze speciale berichtgeving over de Tunesische revolutie van 2011.