Antarctica: Latijns-Amerikanen bloggen vanaf de koudste plek op aarde

Opmerking van de redactie: Dit is deel 1 van een tweedelige serie over weblogs uit of over Antarctica geschreven door Latijns-Amerikaanse bloggers

Het ijskoude Antarctica is wel de laatste plaats op aarde waar je bloggers zou verwachten. Maar een handjevol Latijns-Amerikanen leek het interessant om hun reis- of werkervaringen op dit verlaten continent uit te wisselen. Sommigen schrijven direct vanaf Antarctica en plaatsen foto's en video's zodat lezers een idee krijgen hoe het is om zo ver van huis te zijn; anderen schrijven pas als ze terug zijn op het Zuid-Amerikaanse continent in hun persoonlijke weblog of in groepsblogs.

Sommige landen zijn goed vertegenwoordigd in de Antarctische blogosfeer. Chili publiceert, behalve via de website van het Chileense Antarctische Instituut [es], informatie via het weblog Antarctic Air Base President E. Frei M [es]. Helaas staat er nog maar één artikel op het weblog dat vooral over radiocommunicatie gaat. Roberto Bravo Vidal van Terra Australis Incognita [es] schrijft in zijn weblog vooral over nieuws en berichten over Antarctica.

Peru voert al meer dan twintig jaar projecten en onderzoek uit vanuit de wetenschappelijke basis Machu Picchu [en] die wordt bestuurd door het Peruaans Antarctisch Instituut [es] en die werd beschreven [es] in het weblog Vida y Futuro van de krant El Comercio. En ten slotte publiceert de Peruaanse filmmaker Humberto Saco op zijn persoonlijke weblog zijn documentaire over de aanwezigheid van Peru op het continent [es].

Uruguay heeft nog veel meer weblogs over Antarctica, waaronder een met de titel Antarctic Feelings [es] met gedichten over het continent, en een met de titel The Blog of the Antarctic Association. Deze worden niet vanaf het ijs geschreven, maar gaan over de verschillende expedities: Antarkos 23 [es] en Antarkos 25 [es]. Tijdens de eerste expeditie wordt een interessant verschijnsel [es], het zogenaamde IJsprisma, beschreven:

Foto van IJsprisma, gemaakt door Antarkos 23, met toestemming gebruikt.

En la noche del 5 de setiembre de 2007, tuvimos el privilegio de observar un Hidrometeoro poco común, llamado “Prisma de hielo”. Este fenómeno consiste en la precipitación de cristales de hielo que tienen forma de agujas, placas o columnas, normalmente muy tenues y que dan la sensación de estar en suspensión en la atmósfera los cuales al observarlos sobre un foco de luz, producen reflejos como el que se aprecia en la foto. Estos cristales de hielo pueden caer de una nube o con una situación de cielo despejado y se producen a temperaturas inferiores a -10ºC.

In de nacht van 5 september 2007 hadden we het voorrecht om een ongebruikelijke hydrometeoor genaamd de “IJsprisma” te mogen aanschouwen. Dit verschijnsel bestaat uit een neerslag van ijskristallen in de vorm van naalden, blokjes of kolommen, meestal heel licht, die in de atmosfeer lijken te hangen. Als je het over een gloeilamp bekijkt, zie je de weerspiegeling die je op de foto ziet. Deze ijskristallen kunnen vanuit een wolk vallen of soms uit een heldere hemel als de temperatuur onder de -10 graden Celcius is.

In het tweede weblog beschrijft de Uruguayaan Waldemar Fontes hoe het team kerst vierde [es] op de wetenschappelijke basis Artigas:

Foto van het kerstdiner op de wetenschappelijke basis Artigas, gemaakt door Antarkos 25, met toestemming gebruikt.

El 24 de diciembre de 2008, la dotación Antarkos 25, más un grupo de científicos alemanes y uruguayos, celebramos la Navidad en familia. Compartimos una cena con turrones, pan dulce y tortas alemanas y degustamos un delicioso lechón al horno. A las doce la noche, sin distinción de origen o nacionalidades, levantamos las copas y brindamos. Lo mejor de la velada, fue la llegada de Papá Noel, que viajando en la pala del tractor de la Base, llegó hasta nuestro comedor y uno a uno, fue entregando regalitos a quienes se habían portado bien.

Op 24 december 2008 vierde het team Antarkos 25, samen met een groep Duitse en Uruguayaanse wetenschappers, kerst als één familie. We dineerden samen met traditioneel snoepgoed, zoet brood en Duits gebak en genoten van het heerlijke in de oven klaargemaakte varkensvlees. Om 12 uur ‘s nachts proostten we samen, ongeacht onze afkomst of nationaliteit. Het mooiste moment van de avond was de aankomst van de Kerstman op de laadschop van de tractor van de basis. Hij kwam onze eetkamer binnen en deelde een voor een cadeaus uit aan degenen die zich goed hadden gedragen.

Deel 2 over Argentijnse bloggers in Antarctica is hier te lezen.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.